Krzyżu Święty

Krzyżu święty nade wszystko, drzewo przenajszlachetniejsze!

W żadnym lesie takie nie jest, jedno, na którym sam Bóg jest.

Słodkie drzewo, słodkie gwoździe,

Rozkoszny Owoc nosiło.

Skłoń gałązki, drzewo święte, ulżyj członkom tak rozpiętym.

Odmień teraz oną srogość, którąś miało z urodzenia.

Spuść lekkuchno i cichuchno

Ciało Króla Niebieskiego.

Tyś samo było dostojne nosić światowe zbawienie.

Przez cię przewóz jest naprawion światu, który był zagubion;

Który święta Krew polała,

Co z Baranka wypływała.